życie jest okropne. zwłaszcza dla kogoś, komu się nic nie ...

 Zło na świecie płynie niemal
zawsze z niewiedzy.

 Nadzieja tego świata wykrwawia się z lufy karabinu.

 Gdyby ludzie wiedzieli, kiedy umrą, prawdopodobnie wcale by nie żyli.

 Wyobraźnia ma słabą pamięć i wszystko się w niej zaciera i odpływa. Oczy zapamiętują na dłużej, znacznie dłużej.

 W każdej rodzinie musi być ktoś, kto zapłaci daninę szaleństwa, żeby została zachowana równowaga między porządkiem a nieporządkiem, i żeby świat się nie zatrzymał.

 Zawsze można coś zmienić.
Nawet jeśli wydaje się to niemożliwe.

 Okazuje się, że tyle rzeczy jest pięknych, jeśli bliżej im się przyjrzeć.

 Wszak tylko poprzez formę uświadamiamy sobie pustkę.

 To nie ból, lecz strach przed bólem zmusza człowieka do uległości.

 Lepiej nie mówić nic, niż mówić o niczym.