
Mój Boże! Cała chwila rozkoszy! Czyż to mało choćby na ...
Mój Boże! Cała chwila rozkoszy! Czyż to mało choćby na całe życie człowiecze?
Badanie świata zewnętrznego nie naraża na takie przykrości osobiste, jak badanie świata wewnętrznego,
i niewątpliwie dlatego większość ludzi stroni od rzetelnej refleksji nad sobą. Kto jednak szanuje prawdę, ten nie zważa na te przykrości, znosząc je tym łatwiej,
im głębiej bada siebie.
Śmiej się, ile tylko masz ochotę. Mówią, że to dobre dla duszy.
Twoja muzyka nie wiedzie ku muzyce, lecz ku temu, co ludzkie.
Piękne jest to, od czego nic nie można odjąć i do czego nic nie można dodać.
Los upodabnia nas do tych, którymi gardzimy.
Kultura wyzwala ciało od zniewolenia pracą i usposabia go do kontemplacji.
Bo czy słyszał kto kiedy, żeby facet był syty dymania?
Chcę, aby twój świat zaczynał się i kończył się na mnie - mówi.
Czasem, gdy człowiek chce prawdy, musi jej zażądać.
Cierpienie i ból są niezbędne do przemiany.