Czas robi swoje. A ty, człowieku?
Czas robi swoje. A ty, człowieku?
Sami tworzymy to, kim jesteśmy.
Ja naprawdę potrafię być wesoły.
I przyjacielski. I sympatyczny.
I życzliwy. A to dopiero początek wyliczanki. Tylko nie proście mnie, żebym był miły.
Ta cecha nie ma ze mną nic wspólnego.
Doskonałość jest zimna i boi się zbliżenia.
Zdemaskujesz jedno kłamstwo, tylko po to, by pojawiło się dziesięć kalejnych pytań w nim.
Wielką pychą sprowadzisz na się wielkie poniżenie.
A w serce moje wstąpił wiatr i tam on zamieszkał, i szumi.
Człowiek, który ma w domu tyle książek, nie może skrzywdzić.
Nauczyłam się, że albo akceptujemy to, co daje nam życie, albo gaśniemy.
Polski już nie było. A wraz z nią przepadło całe me dotychczasowe życie.
Nieuczciwość nie staje się uczciwością dzięki zgrabnej metaforze.