
Wszyscy są zbyt zajęci zapominaniem o własnych chwilach wstydu, by ...
Wszyscy są zbyt zajęci zapominaniem o własnych chwilach wstydu, by pamiętać o twoich.
Właściwie nic mi nie jest. To znaczy jest mi wszystko.
Patrzyłem, jak odchodzi: pociągnięcie pędzla rozmywające się na płótnie czasu.
Prawda w oczy kole.
Zbyt wiele książek w jednym miejscu, a kto wie, do czego mogą być zdolne?
Nie można zapełnić pustki tym, co się straciło.
Zadaj sobie trzy pytania, Tatiano, i dowiesz się, kim jesteś. Spytaj siebie, w co wierzysz. Spytaj siebie, czy masz nadzieję. I najważniejsze: spytaj siebie, kogo kochasz? [...] Już wiem, kim jestem, pomyślała, biorąc go za rękę. Mam na imię Tatiana. Wierzę w Aleksandra. To on jest moją nadzieją. I kocham go nad życie.
Dobrze ułożona dama nigdy z niczego nie spada.
Czymże jest śmierć? To jeden krok głębiej w spokój, a może i w ciszę.
Pozostać w raju i być w nim szatanem? Wrócić do piekła i stać się tam aniołem?
Bezproblemowe związki są przereklamowane.