Przyjaźni czy też płynącego z niej spokoju nie należy lekceważyć. ...

 Oto miałam oddać życie za kogoś innego, za kogoś, kogo kochałam. To dobra śmierć, bez wątpienia.

 Wszystko było, jak należy, a jednak nie tak, jak być powinno.

 Łajdaków się bije, a tchórzami gardzi!

 Zadaj sobie trzy pytania, Tatiano, i dowiesz się, kim jesteś. Spytaj siebie, w co wierzysz. Spytaj siebie, czy masz nadzieję. I najważniejsze: spytaj siebie, kogo kochasz? [...] Już wiem, kim jestem, pomyślała, biorąc go za rękę. Mam na imię Tatiana. Wierzę w Aleksandra. To on jest moją nadzieją. I kocham go nad życie.

 
Ale jeśli ruszysz za kimś, kto zabłądził w lesie, sama także możesz zgubić drogę.

 Siedzieć cicho jak mysz pod miotłą.

 Chroń mnie przed tym, czego pragnę!

 Wszystko, co widzę, do mnie należy, cała Ziemia, jeśli chcesz wiedzieć. I to mnie raduje.

 Przyszłości nie da się przewidzieć. Można jej tylko doświadczyć.

 Miłość igraszką jest szatana.