
Żyję w pożyczonym czasie. [David Webster]
Żyję w pożyczonym czasie. [David Webster]
Mocno zaciskam oczy i usiłuję nawiązać z nim kontakt na odległość wielu setek kilometrów, przesłać mu myśli, dać mu znać, że nie jest sam, choć tak naprawdę jest i może liczyć tylko na siebie. Nie zdołam mu pomóc.
I tak już do końca moich dni - rano kawa, uśmiech, całus- TY!
Próbujemy poprawić życie innym, a sami nie ogarniamy własnego.
Mieć odwagę - to nigdy nie pozwolić, aby Twoje lęki miały wpływ na Twoje czyny.
Nikt nie jest wyjątkowy i nawet nie ma się co łudzić, że jest inaczej.
Nie mówię, że kobiety nie są głupie. Stworzono je na podobieństwo mężczyzn.
Brak wyjaśnienia wcale nie oznacza, że naprawdę go nie ma. Po prostu trudno je znaleźć.
Miłość jest tęsknotą po utraconej połowie nas samych.
To wielka szkoda, że musimy żyć, ale prawdziwą tragedią jest to, że mamy tylko jedno życie.
Ja poczekam jeszcze na swoją miłość. Może przyjedzie następnym pociągiem? Albo jeszcze późniejszym? A może nie przyjedzie wcale? Nie szkodzi, mam już wprawę w oczekiwaniu na pociągi, które nie przywożą nikogo.