Żyję w pożyczonym czasie. [David Webster]

 Kocha się za nic i mimo wszystko. Nie tylko wtedy gdy jest dobrze i pięknie.

 Przyjdź i przypomnij mi, że jeszcze żyję.

 Bo człowiek nie wie, gdzie się znajduje to, czego szuka i często unika długo miejsca, dokąd,
dla innych przyczyn wszyscy nas zapraszają.

 Zaniechanie czynu też jest czynem.

 Skrzypiące wrota wiszą długo.

 Nie potrzebuję niczego od nikogo.

 Z ludźmi jest jak z książkami, dopóki ich nie otworzysz, nic o nich nie wiesz.

 Kiedy masz jakieś wątpliwości, idź do biblioteki.

 Nic nie możemy na to poradzić, że stwarzając czas - niszczymy siebie.

 Jeśli wchodzisz w grę, musisz w niej wytrwać do końca.