Może inny dziś wieje tu wiatr,
ale dla mnie zapętlił się świat
w tamtych kilku godzinach, kawach i kinach.
Może nie ma tu dla mnie już nic,
ale przecież też nie ma gdzie iść,
bo choć Ciebie nie będzie,
zobaczę Cię wszędzie.
Cierpienie natęża się w ciszy.
Kocham Cię bardziej niż wczoraj i mniej niż jutro
Milcząc wpatrywała się w niego, dopiero teraz uświadamiając sobie, na czym polega tragedia osobista. To jest właśnie to, że gdy całe twoje życie wali się w gruzy, reszta świata nie musi się tym martwić ani nawet wiedzieć o tym.
Człowiek nigdy nie jest świadom wszystkich konsekwencji swych czynów.
Żałuję, że nie mogę podejść do niego. Posłuchaj, powiedziałabym, nie tak wyobrażałam sobie nasze życie. Możliwe, że zbłądziliśmy, ale wolę zbłądzić z tobą, niż z innymi dojść do celu.
Całe to miejsce to takie piękne rumiane jabłko, tyle że zgniłe w środku.
To tylko ból, pomyślałam...
...uczą się zamykać oczy na fakty, a marzyć o ideałach.
To takie dziwne. Nie każdy, zrodzony do latania, latać potrafi.
Piękno jest iskrą, która zapala się, gdy mimo odległości lat zetkną się nagle z sobą dwa różne pokolenia. Jest burzeniem chronologii i buntem wobec czasu.
