Bo sztuka to magia, a magia nie zawsze jest biała.

 Chciałam wiedzieć wszystko, chociaż w niewiedzy zawsze była jakaś nadzieja.

 Rzeczy martwe nie zawsze takimi pozostają.

 Miłość naprawdę jest niebezpieczna, nie jest żartem , nie jest kwiatem, nie jest aniołem.

 Jak tu teraz dalej żyć?
Jak masz dalej trwać?
Gdy to, w co wierzyłeś z cały sił
znienacka się rozpadło w drobny mak.

 Jeszcze zdążymy naszą miłością siebie zachwycić,
Siebie zachwycić i wszystko w krąg.

 Nie ma znaczenia, jak wysoko skoczysz, ważne, jak wylądujesz.

 Odległość jest jak wiatr. Gasi małe płomienie, roznieca te wielkie.

 Oddaliłam się z triumfującym kwikiem w duszy.

 Lecz choć cały świat zwiedziłeś, zjeździłeś wzdłuż i wszerz. I mądry jesteś tak, że aż słów podziwu brak. Dlaczego powiedz mi tak mało wiesz? Mało wiesz...

 Nie bój się mówić, że kochasz.