(...) czas jest chwiejnym przedsięwzięciem, nie ma co na nim ...

 Zmarli pozostawiają wśród nas swoje cienie, jak echo w przestrzeni, w której niegdyś żyli. Prześladują nas, nie przekwitając, nie starzejąc się tak jak my. Strata, którą opłakujemy, nie wpływa na ich przyszłość, lecz wyłącznie na naszą.

 Zdarzają się większe wady u konia niż próżność.

 Życie nie jest tym, co żyjemy, to, co my sobie wyobrazić, że żyjemy.

 Przeszłość jest niby krajobraz –
zaciera się, w miarę jak się oddalamy.

 Molo – rozczarowany most.

 Początek i koniec są jednym.

 Ale nocą...nocą panuje cisza. A cisza jest gorsza niż hałas, który przynajmniej maskuje brzęczenie myśli.

 - Do diabła, mówisz prawdę. Musisz. Masz puls, lecz tylko wampiry mają oczy,
które żarzą się zielenią. To niewiarygodne!
- Cieszy mnie twoja radość.

 Sława jest jak woda - szklanka gasi ci pragnienie, rzeka cię topi.

 Musicie być mocni mocą miłości,
która jest potężniejsza niż śmierć.