Żyję ot tak sobie, jak przelotny ptak ze złamanym skrzydłem. ...

 To takie smutne, wszystko takie smutne; przeżywamy nasze życie jak idioci, a potem umieramy.

 Ludzi coraz więcej, a człowieka coraz mniej.

 Książki nie dają prawdziwej ucieczki, ale mogą powstrzymać umysł, zanim sam siebie rozdrapie do krwi.

 Myśl jest jak wirus przeziębienia: wcześniej czy później zawsze kogoś dopadnie.

 Każdy dzień powinien być znaczący i ważny, bo każdy wydaje się ostatnim.

 Skacz - i lecąc w dół, pozwól, by wyrosły ci skrzydła.

 Źle być pijanym w samotności.

 Zaraza nie rozróżnia podziałów społecznych. Uderza na zmianę i w tych, co stoją nisko, i w tych, co stoją na górze.

 Czasami warto zmienić zdanie. To znaczy, że człowiek myśli.

 Książki mają dusze, dusze tych, którzy je piszą, którzy je czytają i którzy o nich marzą.