Samobójcy nie są wariatami i zwykle mają rację.

 Późną nocą, kiedy Bóg wydaje się tylko kosmicznym żartem i nie ma nikogo, kto by wysłuchał naszych zwierzeń, czyż wszyscy nie potrzebujemy kogoś bliskiego?

 Pozostaje z pustym kieliszkiem i czymś trudniejszym do napełnienia w środku. Czuje się już tylko nawozem pod roślinę, jaka często przekwita na grobie zwiędłej miłości. To rzadka roślina, a nazywa się szczęście.

 Luke spojrzał na rzekę,
na ciemną wodę płynącą
powoli w blasku jesiennego księżyca.- Czasami miłość
nie wystarcza, Clary.

 I niestraszny mi strach, nie pozwolę mu już sobą rządzić. To strach powinien się mnie bać.

 Bo choć zapomniał o nas świat, mokrzy od stóp do głów nie tracimy nadziei.

 To takie straszne, ile tak naprawdę można na kogoś czekać.

 O, jak okrutna bezbożna pobożność.

 Praca jest taka, jaką ją uczynimy.

 Miecz przeznaczenia ma dwa ostrza. Jednym jesteś ty.

 (...) jak to 'dziwnego'? Przecież w ETAP-ie wszystko jest dziwne.