Nie niszcz, co piękne, co żywy śpiew wyda, nie dubluj głosem ptaków figlarza; będzie ci lepiej z twą pieśnią, przeminiesz, ale twój śpiew jak ptak (osiągnie) przestworza.
Praca daje człowiekowi nie tylko chleb, ale też godność, poczucie wartości, możliwość realizacji. Bez pracy człowiek jest jak ptak bez skrzydeł.
Bóg daje pokarm każdemu ptakowi, ale nie zanosi mu go do gniazda.
...ptak nawet w złotej klatce jest w niewoli.
Człowiek stworzony jest do pracy jak ptak do latania.
Nigdy nie widziano pniaka, nawet żywego, z którego odrodziłoby się całe drzewo.
Czy ptak, któremu w młodości krępowano by skrzydła, uwolniony, umiałby latać?
Gdyby ptak kochał rybę, gdzie mogliby zamieszkać?
Nadzieja, ten ptak w klatce, który nigdy nie umiera, wyrwała się na wolność.
Serce człowieka jest jak ptak zamknięty w klatce ciała.
Co ma ptak za całe to swoje ciwit, ciwit, kiedy przychodzi zima? Musi marznąć i głodować, ale to przecież takie wzniosłe!
Ptak na gałęzi inaczej śpiewa aniżeli ptak zamknięty w klatce.