Normalność to iluzja. To co jest normalne dla pająka... jest ...

 Każdy może współczuć cierpieniom przyjaciół, trzeba mieć wspaniały charakter, by cieszyć się powodzeniem przyjaciela.

 Żyłam z ludźmi, więc jestem zła.

 Kiedy ludzie patrzą w ogień, ich oczy są bardzo szczere.

 Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady!

 Zazwyczaj, kiedy miłość odchodzi, to już na dobre i żadne udawanie, ani pobożne życzenia nie sprowadzą jej z powrotem.

 Chociaż oboje konsumują drobne kęsy czasu, wciąż pozostaje im niestrawna wieczność.

 Może Bóg istnieje, a może nie. Tak czy inaczej, jesteśmy zdani na siebie.

 Każdy lot zaczyna się spadaniem.

 Czy wszyscy umierający ludzie czują się tak, jakby nigdy nie żyli?

 Czyżby pan przyszedł bez szpady?