
To, że czasem potrzebujemy pomocy, nie znaczy, że jesteśmy słabi.
To, że czasem potrzebujemy pomocy, nie znaczy, że jesteśmy słabi.
Najgorsze, co może spotkać człowieka, to żyć i umrzeć w samotności, nie kochając i nie będąc kochanym.
Życie oferuje zbyt wiele interesujących rzeczy, by poświęcać swój czas wyłącznie jednej.
Trzeba jednak pić do dna, by dojść do dna swej duszy.
Stworzymy dom gdzieś w sobie i będziemy go wszędzie ze sobą nosić.
Trzeba w ogóle mieć serce, żeby można je było złamać.
Kiedy się zakochasz, nic, co było wcześniej, nie jest już ważne, żadne wcześniejsze relacje cię nie interesują, nic nie może cię zatrzymać.
Jeśli chcesz wiedzieć jaka będzie przyszłość, wyobraź sobie but depczący ludzką twarz, wiecznie!
Duszę można okaleczyć tak, że nikt i nic nie usunie z niej śladów.
Jest tylko jedna zasada: nie krępować
się i robić to, na co ma się ochotę.
Każdy ma prawo do własnego szczęścia.
Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.