Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.
Zgodziłem się z nim, że niezbyt wiele dobrego da się powiedzieć o starości, a on mi na to, że zna jedną dobrą rzecz, więc spytałem jaką. Odpowiedział, że zaletą jest to, że nie trwa długo.
Niektórych książek wystarczy skosztować,
inne się połyka,
a tylko nieliczne trzeba przeżuć
i strawić do końca.
Łączyła nas siła, której nie potrafiłam opanować - nić, która związywała nasze dusze.
Chciałem się o czymś przekonać, pchała mnie chęć dowiedzenia się, przekonania się natychmiast, czy jestem jak inni wszą, czy też człowiekiem? Czy potrafię przekroczyć ów próg, czy nie? Czy jestem drżącym, nędznym stworem, czy też mam prawo...?
Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady!
Moją głowę zaczęły wypełniać obszary nicości. Pozostały w niej do dziś.
Miłość jest tęsknotą, po utraconej połowie nad samych.
A ja albo kogoś lubię za bardzo,albo w ogóle.
Niektóre słowa po prostu już takie są. Symbolizują całe życie.
