O tym co się widzi, decyduje wnętrze tego, który patrzy.

 Nie chcę umierać.
Za krótko byłam kochana.

 Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.

 Nigdy się nie zabiję, bo Cię kocham.

 Z samym sobą nie mam nic wspólnego.

 Przyzwyczaili się. Popłakali a potem się przyzwyczaili. Człowiek jest podły i do wszystkiego się przyzwyczaja.

 Są myśli, których nie można mi odebrać. Są myśli, których utraty po prostu bym nie zniósł.

 (...) czyjś uśmiech może wywołać taki sam ból jak pełen agresji krzyk.

 Płomień gniewu opada, powoli przygasa. Rany się goją. Kiedy jednak pozwalasz, żeby tak się stało, umiera też część twojej duszy.

 (...) zarówno muzyka, jak i magia potrzebują nieco chaosu w porządku.

 Mówi się że są cztery źródła urody
- Dotknęła włosów, oczu, ust i szyi.
- Każda z nas posiada przynajmniej jedno.