O tym co się widzi, decyduje wnętrze tego, który patrzy.

 Prawda jest jak tlen, otrzymasz zbyt wiele i się rozchorujesz.

 Bezczynność jest matką wszelkiego zła.

 Osobiste poniżenie jest rzeczą bolesną. Niesława rodu jest o wiele gorsza. Wstyd dla swojego stanu to czysta agonia. Ale hańba całego narodu to najbardziej dotkliwe ze wszystkich ludzkich cierpień.

 Człowiek szybko przyzwyczaja się do dobrego.

 Nie umrzesz- zapewniłem ją- Jeszcze nie skończyłem pisać piosenki o tobie.

 Moje dziecko, jestem tu. To ślady moich stóp. Zostawiłem je, gdy Cię niosłem.

 Jakże mądrość jest profanowana przez nieuniknione banały.

 Siedzę i porządkuję myśli.
Siedzę i próbuję wygładzić ostre krawędzie bólu.
Siedzę.

 Człowiek codziennie doprowadza swoje włosy do porządku. Dlaczego jednak nie serce?

 Istnieję niezależnie od ludzi, którzy mnie kochają i otaczają.