Być zamordowanym to przecież dla króla śmierć naturalna.

 Dopóki wrogowie są w polu, nie ma mowy o zwycięstwie.

 Pozwól, że ja przyniosę ci zachód słońca.

 Przypadek rządzi naszym światem tylko wówczas, kiedy mu na to pozwalamy.

 Granice mojego języka wyznaczają granice mojego świata.

 Wysyłasz w moim kierunku echo. Nawet jeśli tego nie wiesz.

 Pozwolę ci odejść. Jeśli zostaniesz.

 Moja mała, ja tak tęsknię za Tobą, że mi się w głowie mąci i sam snuję jakieś idiotyczne opowieści. Jeśli nie wrócę do Ciebie to chyba umrę, a Ty wiesz, że jestem specjalistą w reżyserowaniu nieszczęścia.

 To siebie nigdy nie spotkałam, siebie, której twarz wykleja wnętrze mojego umysłu.

 Co może być gorszego od chłopaka, który cię nienawidzi? Zakochany chłopak.

 Lecz tak właśnie bywa z czynami, które obracają koła świata: dokonują ich małe ręce, na małych spada ten obowiązek, gdy oczy wielkich zwrócone są w inna stronę.