Zabity promień rozkłada się - w tęczę.

 Tak długo opakowywałem się w milczenie,
że trudno mi się rozpakować w słowach.

 - Gdybym przynajmniej był innym człowiekiem - powiedziałem. - Ale i to nie. Jestem najzwyklejszym z ludzi i nie umiem popełniać rzeczy szalonych.
Nie umiem przejść przez życie jak burza, mnożąc nienawiść możnych i rozpacz biedaków.
Nie umiem nic z tych rzeczy, które zachowują człowieka w pamięci innych. Lubię tylko szybko jeździć, czytać książki i trochę alkoholu od czasu do czasu.

Ale to już twoja rzecz, jeśli ci to wystarcza.

 Teraz już wiem na pewno, że tam, na końcu tęczy, czeka na mnie spełnienie marzeń.

 Wypłakałam duszę z ciała ,tak jakbym musiała wypluć z siebie krwawe strzępy wspomnień.

 Piła, by zagłuszyć ból ciała, lecz piła także, by stłumić ból duszy.

 To miasto umarło.

 Nienawiści nie można zniszczyć nienawiścią. Pokona ją tylko miłość. Takie jest odwieczne prawo.

 Póki nie ma publiczności, nic nie jest prawdziwe.

 w wieczory takie jak ten uświadamiam sobie, jak bardzo samotna jestem i jak bardzo brakuje mi tej drugiej osoby, wbrew wszystkim moim zapewnieniom, jaka to jestem szczęśliwa będąc sama

 Nikt nie jest doskonały - szepczę. - To nie tak. Jedna wada mija, zastępuje ją inna.