Płacze nad dziećmi, które utraciła, nad mężem, którego nigdy nie ...

 Sadysta chce uciec od swojej samotności i uczucia uwięzienia, czyniąc z drugiego człowieka nieodłączną część samego siebie. Wchłonąwszy w siebie drugiego człowieka, który go uwielbia, wyolbrzymia sam siebie i podnosi własną wartość.

 Nie ma sensu tylko żyć i nigdy nie
usiłować spełnić swojego marzenia.

 Odrywamy kawałki od całości, klasyfikujemy dzieląc na drobiny, niepostrzeżenie stając się pyłem.

 Oto coś innego, w co wierzę: jeśli udajesz się do bardzo mrocznego miejsca (...) to powinieneś zabrać ze sobą mocną latarkę i oświetlać nią wszystko. Jeśli zaś nie chcesz widzieć, to, na litość boską, po co w ogóle zapuszczasz się w ciemność?

 Kiedy zmieszamy kolor czarny z białym, otrzymamy szary.
A odcieni szarości jest wiele

 Zamykaj drzwi przeszłości a
otwieraj dla nowej miłości.

 ...jest prawdą, iż miłość potrafi przeżyc stratę i znieść ból.

 Niech ta prawda doda ci odwagi - żadne cierpienie nie trwa wiecznie.

 – Jolu, zdejm kapelusz. Będziemy uprawiać miłość francuską!
– Jurku, spokój się!

 Moje serce nie zawiodło.
To ktoś zawiódł moje serce.