
Nawet jeśli niebo zmęczyło się błękitem, nie trać nigdy światła ...
Nawet jeśli niebo zmęczyło się błękitem, nie trać nigdy światła nadziei.
I lubię nocą słuchać gwiazd. Są jak pięćset milionów dzwoneczków.
Nie trwoń czasu- to materia życia.
Prawda jest straszna, ale niewiedza jeszcze gorsza.
„Brakuje mi miłości i tamtej dziewczyny, którą byłaś. Brakuje mi uczucia, jakie mi dawałaś, ale ja mam resztkę nadziei, że takie uczucie jeszcze mnie dopadnie, niech będzie wtedy jak wściekły pies rzucający się do gardła, niech mnie nawet zagryzie, ale jeszcze raz chciałbym je przeżyć, chciałbym czerwone ślepia tego psa znowu zobaczyć”.
Sami wybieramy.
Idziemy na dno albo nie.
Lęk zamyka nam oczy na piękno chaosu.
Miłość może wszystko, a skoro tak jest, to może przecież odejść,jednocześnie zostając.
Nie powinniśmy zostać i walczyć czy coś w tym rodzaju? Na filmach tak właśnie się robi w podobnej sytuacji.
Każdy głupi wie, jak zarobić majątek - ale tylko mądry wie jak go utrzymać.
Wiedza i prawda od dawna już przestały być naczelną troską intelektualisty – zastąpiła je troska o to po prostu, żeby się nie dowiedziano, że on nie wie.