Wichry są w mojej garści; ode mnie zależy pęd nawałnic.
Wichry są w mojej garści; ode mnie zależy pęd nawałnic.
Czasami trzeba najmocniej trzymać się właśnie tego, czego nie można dotknąć.
Nie wiem, jak to wyjaśnić. Może nie rozmawialiśmy , bo... żyjemy w wieku rozumu i cuda nie są akceptowane.
Gdy ludzie są sobie przyjacielscy, nawet woda staje się słodka.
Kocham ją teraz tak, jak kochałem przed kochaniem teraz.
Fizyczność nie jest prawdziwą miarą prawdy.
"Nie chcę po prostu się z tobą przespać. Pragnę się z tobą ożenić, chcę dzielić z tobą
wszystko, co w sobie nosisz".
On tak naprawdę myślał.
Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.
Trzeba wszystko uporządkować.
Musisz się zdecydować, czego chcesz się trzymać. Musisz wiedzieć, co trwa, a co przeminęło.
I czasami ustalić, czego nigdy nie było.
I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.
- I tu się mylisz: życie właśnie jest jak film!
Tyle tylko, że czasem scenariusz jest do dupy, a aktorzy do luftu.
Im więcej widzę, tym mniej rzeczy jestem pewien.