Ludzie mają rozrywki, które zawstydziłyby zwierzaki.

 We mnie jest dwu ludzi, jeden zupełnie rozsądny, drugi wariat. Który zaś zwycięży?

 Śmierć jest cieniem życia.

 Może to właśnie oznaczało miłość
- poświęcenie i bezinteresowność.
Nieistotne były serca, kwiaty i szczęśliwe
zakończenia, ale świadomość, że czyjeś
dobro jest ważniejsze od twojego.

 Świat jest sceną, na której leci wciąż ta sama sztuka, a tylko aktorzy się zmieniają.

 W małym metrażu małe problemy urastają do gigantycznych rozmiarów.

 Szczypta ciebie weszła we mnie
i na zawsze mnie zatruła.

 A dzięki historii odkryłem, że w istocie nic się nie zmienia i człowiek ciągle jest taki sam.

 Przyjemniej jest mieć ukochane, piękne myśli i przechowywać je w swym sercu jak skarby.
Nie chcę, by inni je wyśmiewali lub dziwili się im.

 Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie. Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w sobie.

 Nie rzucaj mi kłód pod nogi, bo nie wiadomo, czy nie potknę się kiedyś o jedną z nich biegnąc, by ratować Ci życie.