Żeby odejść od siebie, też trzeba się spotkać.

 Marzenia się spełniają.Trzeba marzyć.

 Ludzie są samotni na ziemi - w tym tragizm.

 Nie każde otwarte drzwi to wejście. Kto widzi dużo światła, rzuca cień.

 Porobiłem rozmaite znajomości, towarzystwa jednak nie znalazłem do tej pory.

 Jeszcze pamiętam dobrze, co to znaczy być samemu, tak całkiem, i mimo że nie wyglądam na takiego faceta, co przejmuje się podobnymi sprawami, czasami jakoś tak robi się chujowo, tak szaro, buro i nijako, jakby ciągle w mojej głowie padał deszcz albo topniał śnieg i mieszał się ze żwirem dopiero co nasypanym przez posypywarki, jeden szlam bez żadnego koloru, bez niczego, w którym człowiek się rozpuszcza, w którym się tonie i nie ma za co się chwycić, i nie ma żadnej osoby, która mogłaby podać gałąź, żeby mnie wyciągnąć, i coraz bardziej wtedy czuję to wszystko, jak szlam wpada mi do ust, kiedy oddycham, całe je zakleja, jak czasami we śnie wchodzi przez przełyk do żołądka.

 Życie to pożądanie. Cała reszta to tylko szczegół.

 Kiedy będę w ciemności. chcę myśleć, że on jest w świetle z tobą.

 Czy moglibyśmy dalej żyć, gdyby nasza pamięć musiała gromadzić wszystkie nasze cierpienia w stanie nieoswojonym?
Nasze koszmary to jedynie ich echo.

 Powinno się nie myśleć o nikim, iść własną drogą, nie szlakiem wytyczonym przez innych ludzi...

 Wielki strach cofa nas do zachowań z dzieciństwa.