– Powiedz mi, jak mnie kochasz.
– Powiem.
– Więc?
– Kocham cię w słońcu. I przy blasku świecy.
Kocham cię w kapeluszu i w berecie.
W wielkim wietrze na szosie i na koncercie.
W bzach i w brzozach, i w malinach i w klonach.
I gdy śpisz. I gdy pracujesz skupiona.
I gdy jajko roztłukujesz ładnie –
nawet wtedy gdy ci łyżka spadnie.
Tam gdzie rodzą się wątpliwości, nie ma bezpieczeństwa.
Jak się raz przejrzy na oczy, trudno je potem zamknąć i udawać, że nic się nie widziało.
Czy można utracić coś, czego się nigdy nie miało?
Jeśli słuchalibyśmy naszego rozumu,
nigdy byśmy się nie zakochali.
Nigdy nie przeżylibyśmy przyjaźni.
Nigdy nie rozpoczęlibyśmy biznesu,
bo bylibyśmy zbyt cyniczni. Ale to nonsens.
Za każdym razem trzeba skakać w przepaść
i budować skrzydła po drodze.
Mądry człowiek zna swoje miejsce. A odważny wykorzystuje nadarzające się okazje.
Jeden przy pługu, a siedmioro z łyżką.
Czasami jest dużo sensu w nonsensie, jeśli zechce się go poszukać.
Nigdy nie wiadomo, kogo masz za plecami.
Czy chce pani wiedzieć, co myślę? Polki są najpiękniejszymi kobietami na świecie.
