
Człowiek rozsądny dostosowuje się do świata; człowiek nierozsądny z uporem ...
Człowiek rozsądny dostosowuje się do świata; człowiek nierozsądny z uporem próbuje dostosować świat do siebie.
Dlatego wszelki postęp zależy od ludzi nierozsądnych.
Miał ochotę wyjść ze swego życia tak, jak się wychodzi z domu na ulicę.
Kto wiele chce, ten mało ma.
Życie nie jest tym, co człowiek przeżył, ale tym, co i jak zapamiętał.
Były to lata, kiedy dojrzewało się szybko, a dzieci, które ledwo odrosły od ziemi, miały już spojrzenie starych ludzi.
Są blizny, które chcesz ukryć.
Lecz najgorsze są te, których nie widać...
Żyjmy tak, jakby nie było żadnej nadziei, a jeśli się rozczarujemy, to pozytywnie.
Strach czyni z człowieka egoistę.
Nie możesz chronić ludzi w ten sposób. Ludzie muszą dorosnąć. Muszą się wiele nauczyć. Człowiek nigdy się niczego nie nauczy, jeśli nie podejmuje ryzyka.
Człowiek, którego kochasz rzadko zasługuje na miłość. Właściwie nikt na nią nie zasługuje, pewnie też nikt nie udźwignąłby takiego ciężaru.
W rzeczywistości sztuka odzwierciedla widza, nie życie.