I przysięgam, w tamtej chwili byliśmy nieskończonością.

 Prawo nie może być prawem, jeśli nie ma za sobą siły przymusu.

 Poczuła się kochana, i to sprawiło, że straciła głowę.

 Jesteś uwięziony między tym,

co czujesz, a tym, co wypada zrobić i co pomyślą inni. Zawsze wybieraj to, co sprawia, że możesz być szczęśliwy. Chyba że chcesz, by szczęśliwi byli wszyscy oprócz Ciebie.

 Prawdopodobnie to właśnie budzi u wielu ludzi odruchy okrucieństwa: próbują doszukać się powiązania z rzeczywistością zadając innym ból.

 Twoim zwierciadłem jest świat wokół ciebie.

 Tak ciężko stracić kogoś, z kim jeszcze nie załatwiło się wszystkich spraw.

 Miłość to kara za uczucia.

 Jak trudno przewidzieć konsekwencje własnych uczynków.

 Konieczność jest ostatnią i najgroźniejszą bronią.

 Czuję się jak więzień.
I co z tego, że nie ma krat?
Kraty są we mnie, w mojej głowie