Piękna kobieta podoba się oczom, dobra kobieta sercu. Pierwsza jest ...

 Ci pozornie ostatni są u mnie pierwszymi.

 (...) czas zawsze odbiera pamięć swoim świadkom.

 Dla nas nie ma szarości. Jest czerń i biel.

 Serce to jeszcze za mało żeby kochać.

 Jestem jak przesadzona roślina, której korzenie zostały na starym miejscu.

 Szaleństwo rodzi szaleństwo.

 Chcąc doznać pełni szczęścia trzeba je dzielić z kimś drugim.

 Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.

 Jedyne opowiadanie, jakie warto napisać, to krzyk, strzał, wrzask. Opowiadanie powinno złamać czytelnikowi serce.

 Czasami trzeba coś całkowicie zniszczyć, żeby móc wszystko zacząć od nowa.