Kto czyta książki, żyje podwójnie.

 Zawiść jest jak ślepiec, który chce ci wykuć oczy...

 Siłę i piękno miłości mierzy się tym, na jak długo pozostaną w naszej pamięci.

 Bólu niektórych ran nie da się załagodzić, a wszelkie próby tylko go wzmagają.

 To nic, że w środku wszystko poszarpane i skręca się, i wyje, ale na zewnątrz żadnych łez, żadnych emocji, zabawa, zabawa...

 Dusze przemierzają wieki, jak chmury przemierzają niebo i choć ani kształt chmury, ani barwa, ani wielkość nigdy takie same nie zostają, ciągle jest chmurą. I tak samo z duszą jest. Kto rzec może, skąd chmura przywiała? Albo kto tą duszą będzie jutro?

 Nie ma nic gorszego, jak kiedy zamieszaniu ulegnie umysł prosty i nieskomplikowany.

 My nie mieliśmy nic, więc cieszyliśmy się ze wszystkiego.

 Wielkie skrzydła porozwijać, lecieć, a nie dać się mijać.

 Miłość nie może opuścić ciała, bo nie ono jest jej domem.

 Odkąd istnieje ludzkość, dla każdej sprawy są jakieś przed i po.