Nie chcę umierać. Za krótko byłam kochana.

 Powiadają, że nie uda ci się zaprzyjaźnić z sokołem, jeśli sam nim nie jesteś: samotnym, przelotnie tylko goszczącym na tej ziemi, pozbawionym przyjaciół i potrzeby ich posiadania. Sokół nie spłaca moralnych długów.

 Nikt nie umiał powiedzieć, na czym polegało to niedobre życie. Prawdopodobnie oznaczało, najogólniej rzecz biorąc, że jest się dzikim i wolnym.

 Czasami stary świat
musi się nam zawalić,
byśmy mogli budować nowy.

 Nie pozwól nikomu decydować o twoim życiu, bo w tedy zostaniesz kimś, kim nie powinnaś być.
Będziesz nikim. Będziesz człowiekiem na zawsze skłóconym z życiem.

 Powoli zaczynam stawać się swoim przeciwieństwem. Diabełek na moim ramieniu podpowiadał szyderczo, że może mi się to spodobać.

 Człowiek nigdy nie pozbędzie się tego, o czym milczy.

 Nie zapomina się wszystkiego tak od razu. Czasami trzeba się obejrzeć i zastanowić.

 Nie ma czegoś takiego jak koniec. Nigdy.

 Ale ze mną męczyli się wszyscy inni ludzie, z wyjątkiem tych, co się nie męczyli.

 Słowami też można dotykać. Nawet czulej niż dłońmi.