Pisarz to człowiek, który nauczył swój umysł nieposłuszeństwa.

 Problem w tym, że czasem słowa są jak strzały. Kiedy je wystrzelisz, nie ma już odwrotu.

 Trzeba się nauczyć ponosić porażki. Nie można stworzyć nic nowego, jeżeli nie potrafi się akceptować pomyłek.

 Nie tylko krew wypełnia moje serce.
Jest tam jeszcze czyjeś imię, miłość i nadzieja.

 Chęci w jednej ręce, a gówno w drugiej: sprawdź, która ręka ma ciężej.

 Jestem tu gdzie stoję, ale jeśli się ruszę, to mogę się zgubić

 Do skoku w przepaść nie trzeba trampoliny.

 Jesteś moim pierwszym... moim pierwszym wszystkim.

 A Ty nie lubisz kłopotów, bo sama dość ich sobie sprawiasz.

 Nie szukaj drogi życiowej - buduj ją sam.

 Oto, co jednoczy ludzi, pomyślał Iwan. Nie śmierć. A nienawiść.