Krew z serca mojego twoją jest ochroną.

 (...) z każdym upływającym dniem pamięć o tym, kim kiedyś byłem, bladła coraz bardziej.

 Ludzie boją się śmierci, a mnie coś podpowiada, że jest to najpiękniejszy moment życia.

 On wcale nie myśli (...) i dlatego nie zdarza mu się myśleć błędnie.

 Chodzi o to, że musi coś przecież istnieć. Jakaś granica, za którą nie wolno przejść,
za którą przestaje się być sobą.

 Wszyscy popełniamy błędy (..) ale Ci, którzy je dostrzegają, są już w połowie lepszymi ludźmi

 Życie to dar narzucony każdemu człowiekowi, choć nikt o niego nie prosi.

 Nigdy nie czułem się tak... lekko - powiedział miękko, uśmiechnął się, zamknął oczy i umarł.

 Zatracamy się we własnych myślach, przez co nie wiemy co jest prawdą a co złudzeniem.

 Co to jest, żeby miasto pełne było jednego człowieka!

 -Nie jestem patentowanym idiotą.
-Brak patentu nie dowodzi inteligencji.