Normalność nie trwa zbyt długo.

 Nikt nie może wyratować drugiego człowieka. Każdy musi ratować się sam albo jest stracony.

 Jeden jedyny przyjaciel w zupełności zaspokaja ludzkie zapotrzebowanie na przyjaźń.

 Życie niepoddane analizie jest być może nic niewarte, ale życie ciągle analizowane jest z pewnością piekłem.

 Bogactwo jest powszechne, mądrość niezwykle rzadka.

 Widać po słowie co u kogo w głowie.

 W końcu kocha się to, czym się nigdy nie będzie.

 Istnieją ludzie, którzy uciekają przed miłością i odnajdują schronienie w osamotnieniu.

 Pragnąć zemsty to jak wypić truciznę i oczekiwać, że umrze ktoś inny.

 Siła wyobraźni jest niepokonana nawet w obliczu końca.

 Dlaczego dobrych ludzi spotykają złe rzeczy?