Nasza przeszłość ma taki ciężar, jaki jej nadamy.

 Są osoby, które się pamięta, i osoby, o których się śni.

 Pozostaje z pustym kieliszkiem i czymś trudniejszym do napełnienia w środku. Czuje się już tylko nawozem pod roślinę, jaka często przekwita na grobie zwiędłej miłości. To rzadka roślina, a nazywa się szczęście.

 Ten, kto boi się przegrać, już przegrał.

 Bo to takie łatwe, ciche, bezkrwawe samobójstwo bez śmierci.

 Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?

 Życie to dla nas wieczne wczoraj.

 Pająk uwiązł w swej sieci. Najpierw tka delikatną, gęsta pajęczynę, a potem robi błędny krok i łapie się we własne sidła.

 Jeśli bardzo chcesz być sam, z pewnością ktoś ci w tym przeszkodzi.

 Czerp z innych,
ale nie kopiuj ich.
Bądź sobą.

 - Czujesz się lepiej?
- Nie - wymamrotał Isaac, ciężko dysząc.
- Tak to jest z bólem - odpowiedział Augustus, a potem spojrzał na mnie. - Domaga się, byśmy go odczuwali.