Czasem trzeba coś poświecić, goniąc za snem…

 Od wczoraj znowu śnieg mi zasypuje
wszystkie marzenia, papiery i miasto,
skręcone sznurkiem nerwów.

Następujezima na wszystko.

 Śmierć, pragnienie śmierci pojawia się zawsze znikąd.

 Z miłością jest jak z kwiatem, pozwól mu zakwitnąć.

 Bywają takie dni i noce, które zmieniają wszystko. Bywają takie rozmowy, które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz świat. Nie możemy ich przewidzieć. Nie możemy się na nie przygotować. Czyhają gdzieś, zapisane w łańcuchu pozornych przypadków, nieuchronne jak świt po ciemności.

 Zabij mnie. Jeśli kiedykolwiek byłeś moim przyjacielem, zabij mnie.

 Suma kątów za którymi tęsknię, jest na pewno większa od 360.

 To, co przemilczamy, zazwyczaj najbardziej nas demaskuje.

 
Życia się nie rozbiera na części pierwsze. Po prostu wsiada się na nie i jedzie.

 Miłość, którą mnie obdarzał - to było za mało.

 Śmierć jest tak przerażająco ostateczna,
tymczasem życie obfituje w niezliczoną ilość możliwości.