Życie, mój synu, to jakby pierwsza rozgrywana przez ciebie partia ...

 Łatwo być szydercą, jednak dużo trudniej o konstruktywne rozwiązanie problemu.

 Kiedy pali się za sobą mosty, najważniejsze jest, by nie stać na nich, rzucając zapałkę.

 W nosie mam moralność. Wymysł ludzi, którzy urodzili się zimni jak ryby i nic ich nie kusi.

 Chyba każdy ma chwile, że się po cichu żegna i prosi Boga, żeby życia nie przegrać.

 Myślenie jest grą. Powaga tej gry jest wymiarem ludzkiej egzystencji.

 Przegrałam.
Czy powinnam przepraszać za to, że zapragnęłam niemożliwej miłości?
Nie, nie zrobię tego.
Miłość do Boga też wydaje się niemożliwa. Nigdy jej nie sprostamy, a mimo to Bóg zawsze będzie nas kochał.

 Wiruję w szaleństwie.

 Heroizm polega na tym, że człowiek odpłaca dobrem, kiedy doznaje zła.

 Pamiętam każdą wspólnie spędzoną
chwilę. A w każdej było coś wspaniałego.
Nie potrafię wybrać żadnej z nich i powiedzieć:
ta znaczyła więcej niż pozostałe.

 Dlaczego zawsze nie może być tak jak teraz? Tylko my. I nic, co mogłoby zburzyć ten spokój.