
Najgroźniejszym wrogiem człowieka jest jego układ nerwowy
Najgroźniejszym wrogiem człowieka jest jego układ nerwowy
Aby tego dokonać, nie mogę obawiać się porażki.
W zasnutym chmurami niebie ktoś powycinał ptaki. Jesień się starzeje.
Miłość pociesza jak słońce po deszczu.
Jeśli nie potrafisz wykorzystać minuty, to zmarnujesz i godzinę,
i cały dzień, i całe życie!
Jeśli ktoś lub coś ma Cię zaskoczyć, i tak to zrobi, nieważne, jak nerwowo będziesz się rozglądał, jak cicho będziesz szedł, na ile zamków będziesz zamykał drzwi.
A co po czyjej wielkości,
jak nie ma w głowie mądrości.
Stanie z boku i czekanie, aż to się wydarzy, po prostu przestało być możliwe.
Jestem żonglerem słów, fakirem zdań i magiem myśli.
Wyciągam je za uszy, jak króliki z cylindra
Słabszym ludziom nie można pomóc, gdy samemu jest się słabym.
Może inny dziś wieje tu wiatr,
ale dla mnie zapętlił się świat
w tamtych kilku godzinach, kawach i kinach.
Może nie ma tu dla mnie już nic,
ale przecież też nie ma gdzie iść,
bo choć Ciebie nie będzie,
zobaczę Cię wszędzie.