Ale nie można wiecznie żyć wiecznie wspomnieniami, które są jak ...

 
[...]miłość nie zamartwia się przemijaniem. I właśnie dlatego ma szansę istnieć.

 Niektóre marzenia uwodzą skuteczniej niż miłość.

 Myślę sobie, że to musi być bardzo miłe uczucie, wiedzieć na pewno,że ktoś na ciebie czeka.

 Wspomagaj mnie, diable, mój patronie!

 Miłość to nie wisienka w czekoladzie, którą się nadgryza i odkłada do pudełka.

 O umarłych albo dobrze, albo wcale.

 Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.

 W życiu nie chodzi o czekanie aż burza minie. Chodzi o to, by nauczyć się tańczyć w deszczu.

 Wiem, że emocje tak naprawdę nie są przechowywane w sercu. Musi jednak gdzieś w nas istniec dla nich jakieś miejsce. To miejsce ma poszarpane i ostre krawędzie, dopóki ktoś nas nie pokocha. I wtedy, zupełnie jak szorstki kamień dotykany przez rzesze ludzi, po latach owe krawędzie stają się gładkie.

 Zapomnienie było jedyną szansą ucieczki.