
Ale nie można wiecznie żyć wiecznie wspomnieniami, które są jak ...
Ale nie można wiecznie żyć wiecznie wspomnieniami, które są jak wielkie brzemię.
Ja nie szukam żadnych kłopotów.
To kłopoty zwykle znajdują mnie.
Wiem jak ułożyć rysy twarzy,
by smutku nikt nie zauważył.
Bo przecież szczęście bądź nieszczęście człowiek nosi w samym sobie.
To, co nazywam mną, jest jak pudełko ukryte w drugim pudełku.
- Nigdy nie grzeszyłaś nadmiarem słów pocieszenia.
- Słowa pocieszenia są jak bita śmietana, coś,
co się kładzie na wierzchu.
Przeciwności z którymi musimy się zmierzyć często sprawiają, że stajemy się silniejsi. A to co dziś wydaje się stratą, jutro może okazać się zyskiem.
Nie chcę już więcej kochać, cierpieć, czekać ani wierzyć w rzeczy, których nie potwierdza życie
W ostateczności wszystko sprowadza się do czerni i bieli – do dychotomii: dobro i zło.
Złe rzeczy dzieją się wtedy, kiedy dobrze ludzie nic nie robią.
Przyjaciele, z którymi zabijamy czas,
to właśnie prawdziwi przyjaciele.