
Jak możemy być szczęśliwi odwracając się plecami do tych, którzy ...
Jak możemy być szczęśliwi odwracając się plecami do tych, którzy nam ufają.
Stracić kogoś kochanego to zmienić swoje życie na zawsze.
Nie przeżyjesz tego, bo "to" jest osobą, którą kochasz.
Ból przemija, spotykasz nowych ludzi, ale pustka nigdy
się nie wypełnia. Jakżeby mogła? Śmierć nie osłabia
wyjątkowości kogoś, kto znaczył aż tyle, aby go opłakiwać.
Nie ma nic groźniejszego niż „być może".
Większość szuka w miłości wieczystej ojczyzny. Inni, ale bardzo nieliczni, wiecznego podróżowania. Ci ostatni są melancholikami, którzy muszą obawiać się zetknięcia z Matką-Ziemią. Szukają kogoś, kto uchroni ich od smętku macierzy.
[...] ty nie jesteś kobietą: ty jesteś wyzwaniem.
I wiesz, kiedy kochała, to jakby od tego stawała się wyniosła i niedosięgła, stawała się królewska i okrutna. W tej nędzarce było coś, co kazało ją uwielbiać. Od miłości robiła się piękna - tą pięknością, która onieśmiela i zasmuca.
Nikt nie jest wyjątkowy i nawet nie ma się co łudzić, że jest inaczej.
Kiedy pasja staje się twoją pracą, wtedy życie ma sens. Inaczej wegetujesz z dnia na dzień.
Jest wiele rzeczy, których nie chcemy wiedzieć o ludziach, których kochamy.
Chwytaj chwilę, bo tak naprawdę to istnieje tylko ona.
Nigdy się nie narkotyzowałem ponieważ sam jestem narkotykiem.