Jak możemy być szczęśliwi odwracając się plecami do tych, którzy ...

 Długopis to przewód łączący serce z kartką papieru.

 Człowiek czasem ma już dość uciekania. Świat staje się bardzo mały, kiedy nie masz się gdzie podziać.

 […] wszystkim wyzwaniom można podołać, mówiąc prawdę, niezależnie od wyniku.

 Biednym jest nie ten, kto ma mało, ale ten, kto tęskni za tym, by mieć więcej.

 Jak lizać rany celnie zadane, jak lepić serce w proch potrzaskane?

 Lubię myśleć o życiu jak o nieskończonej układance z tak niezwykłą liczbą elementów, że bez względu na to, ile z nich uda nam się do siebie dopasować, obraz i tak pozostaje niedokończony.

 Innym razem to tak jak nigdy.

 Wystarczy tak mało, niedostrzegalny powiew wiatru, by sprawy lekko się przesunęły i to, za co jeszcze przed chwilą człowiek gotów był oddać życie, nagle ukazuje się jako pozbawiony treści bezsens.

 Tak wiele o nim myślisz, a tak niewiele o nim wiesz. Patrzysz i nie widzisz, bo serce nie ma oczu.

 Rzeczy proste można robić w pojedynkę, do katastrof wymagany jest zespół.