Owszem, miała wspomnienia, ale wspomnień nie można dotknąć, poczuć ani ...

 - Już jestem twój. Co ze mną zrobisz?
- Ukryję cię tam, gdzie nie spotka cię nic złego.

 Spróbowałam sobie odpowiedzieć, czy te sesje rzeczywiście cokolwiek mi pomogły. Roiło się we mnie
od pytań, na które nie było odpowiedzi.
Chciałam z kimś pogadać.Ale nikogo takiego nie miałam. Jedną z najważniejszych reguł tego ośrodka był zakaz nawiązywania przyjaźni. A jak człowiek chciał porozmawiać o swoich problemach, to mu od razu aplikowali dodatkową sesję. Zdałam sobie sprawę,
że w czasie całego pobytu tutaj nie miałam okazji
tak naprawdę z kimś pogadać.

 Nikt nie zobaczy jej łez przez serce płynących i nikt nie usłyszy skargi z warg zaciśniętych głucho.

 Odrobina szczerej odrazy może mieć odświeżające działanie, jak cierpkie wino po zbyt słodkim deserze.

 W małym metrażu małe problemy urastają do gigantycznych rozmiarów.

 Nikt nie bywa równie intelektualnie leniwy jak naprawdę inteligentny człowiek.

 Lepsze miasta, lepsze czasy, lepsza miłość, lepsze szczęście, lepsze cokolwiek, ludzie nigdy ich nie znajdą i nigdy nie przestaną szukać.

 Najlepszym sposobem na uleczenie własnego bólu jest uleczenie bólu kogoś innego.

 Był to lęk nieistnienia, strach niebytu, niepokój nieżycia, obawa nierzeczywistości.

 Angażowanie się było piekielnie męczące.