Nie jesteśmy dziećmi [...] Nie wierzymy w bajki. A gdyby nawet, to kim byśmy byli? Przecież nie księciem i śpiącą królewną. Ja swoim ofiarom odcinam głowy nożem, a Anna rozrywa im ciała i łamie kości jak suche gałązki. Bylibyśmy smokiem i złą czarownicą. To jasne.
Bałam się, to próbowałam uciec. Nienawidziłam, to próbowałam walczyć.
Nic nie możemy na to poradzić, że stwarzając czas - niszczymy siebie.
Jeśli ludzie będą zwracać uwagę tylko na wygląd, nigdy nie nabiorą szacunku do umysłu.
Świat zmienia się za szybko jak na jedno ludzkie życie.
Ból i wspomnienia wystarczały, żeby infekować na wieki.
Trzymanie się życia ciężko sklasyfikować jako hobby.
Niechętnie cokolwiek przyrzekałam. Zbyt łatwo było nie dotrzymywać słowa.
To jest w jego pocałunku.
Czasem wyjściem z przepaści nie jest wspinanie się na górę.
Kiedy zapytali mnie, jaką rolę wyznaczyłem sobie w literaturze, odpowiedziałem, iż rolę świadka. Zapytano mnie, o jaki proces chodzi, powiedziałem, że jestem świadkiem procesu przeciw człowiekowi.
