(...) Niósł piekło w sobie, tak jak my wszyscy - ...

 Słowa są pułapką.

 Większość rzeczy na tym świecie została stworzona przez ludzi, którzy wytrwali kiedy zdawało się, że nie ma już nadziei.

 Zapominamy to, co chcemy pamiętać, a pamiętamy to, o czym chcielibyśmy zapomnieć.

 Dla niektórych zbrodni nie istniało wybaczenie, a zemsta była jedynym lekarstwem.

 Za dużo tutaj dymu, żeby nie było ognia.

 Kochamy się jak dwie żywe zapałki. Nie rozmawiamy ale rozpalamy się.

 Kochałem dziewczę piękne jak lato, co miało słońce we włosach...

 Po co chować urazę? (...) Co można zyskać, rozpamiętując dawne krzywdy? Nic. W ten sposób krzywdzisz tylko siebie, nikogo innego.

 Prawdziwą siłę człowieka poznaje się po sposobie, w jaki się zmaga z cierpieniem.

 Skoro człowiek nie mógł sięgać myślą gwiazd, po cholerę Bóg stworzył niebo?