Przepraszam, zapomniałem, że wy też kiedyś umrzecie.

 Kto się rozczarowuje wolnością, ten ją zdradza i sam sobie wystawia świadectwo skretynienia.

 Dobry człowiek jest jak małe światełko. Wędruje poprzez mroki naszego świata i na swojej drodze zapala zgaszone gwiazdy.

 Dla ludzi w jej stylu tajemnica zaczynała się w chwili wyjaśniania jej.

 Kto chce przestawać z wilkami, musi wyć jak one.

 Jego podejrzliwość broniła się długo przed uznaniem rzeczywistości.

 Byliśmy szczęśliwi tak, że ciszę przerywało tylko milczenie.

 Co złego jest w tym, że chce się być tam, gdzie człowiekowi jest dobrze?

 Przychodzi taka pora, kiedy nie żądasz niczego. Ani ust, ani uśmiechu, ani miękkich ramion, ani oddechu jej obecności. Wystarcza, że Ona jest…

 Jeśli nie pokłonię niebios, poruszę piekło.

 Właściwie wszystko jest na swoim miejscu, czegoś jednak ogromnie brak.