Przebił na wylot jego mądre, naiwne, uparte, nadopiekuńcze serce.

 Umieranie nie może być aż tak złe. Wielu się to udało i nigdy nie wrócili, żeby się poskarżyć.

 Spadające gwiazdy były łzami na policzkach nieba.

 Naucz się słuchać, okazja
czasem puka bardzo cicho.

 Ten, kto przechodzi przez życie pośpiesznie, szybciej dociera do grobu.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Znasz ten ból, kiedy uczucia biorą nad Tobą władzę?

 Nie nazwałbym głupcem nikogo, kto
dobrowolnie oddaje komuś serce.

 No cóż, kiedy twoje życie rozpada się na kawałki, czasem rozpadasz się razem z nim.

 Ponad połowę czasu na tym łez padole tracimy na jedzenie i spanie, szkoda życia (…).

 Można nabierać cały świat jakiś czas i kilka osób cały czas,
ale nie można nabierać wszystkich ciągle...