Nic tak nie łączy ludzi jak miłość do tych samych ...

 Wybaczając, stajemy się gotowi
do tego, by pozwolić sobie i innym na bycie po prostu ludźmi.

 Moja jest ta cisza i sobą ją wypełnię... obszerną jej przestrzeń do reszty zużyje... by w końcu w całości znalazła się we mnie.

 Nie ma rzeczy niemożliwych, są tylko niemożliwi ludzie.

 Czasami stary świat
musi się nam zawalić,
byśmy mogli budować nowy.

 Serce raz złamane, już nigdy nie jest tak ufne.

 Ale w tej chwili wszystko wygląda dziwnie, zupełnie jakbym nie nalezała do tego miejsca. A najgorsze, że czuję, że jest takie miejsce, do ktorego należę, tylko zwyczajnie nie umiem go odnaleźć.

 Bo miłość nie jest racjonalna. Na całe, kur*a, szczęście!

 Można zmienić twarz, ale nie to, jakie wrażenie robi się z tyłu.

 Czasem się nienawidzę. Ale niezbyt długo.

 Nie można tak po
prostu przestać żyć.