Przedtem muszę cię koniecznie pocałować.

 Ważne, by pamiętać, że zawsze po rozpaczy może nastąpić radość.

 Co cię nie zabije,
to cię wzmocni.

 ... wciąż wierzyłem w piekło; to istnienia nieba nie byłem już pewien.

 Wiesz, kiedy naprawdę kochasz, nie jesteś w stanie myśleć o nikim ani o niczym innym.

 Jesteśmy tu wszyscy jakby spłowiali. Szare włosy, szare serca, szare sny.

 Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie dalej.

 Znaleźć wrażliwych ludzi, którzy czują to, co my, jest z pewnością największym szczęściem na ziemi.

 Tobie nie należą się słowa. Tobie należą się czyny.

 Pytałam sama siebie, czemu tu wróciłam. Czy nie dość, że stare wspomnienia przedarły sioę przez pokrywające je blizny? Musiałam przyjechać tu, by ból stał się intensywniejszy?
Widocznie tak.

 Podobno wśród ssaków tylko wieloryby są monogamistami...