Na jej twarzy igrał lekki uśmiech.
- Chętnie z tobą pójdę – oświadczyła – ale pod jednym warunkiem...
Zacisnąłem zęby, mając nadzieję, że to nie będzie coś zbyt strasznego.
- Tak?
- Musisz obiecać, że się we mnie nie zakochasz.
Zrozumiałem, że żartuje, bo się roześmiała, nie mogłem jednak powstrzymać westchnienia ulgi. Czasami Jamie miała zaskakujące poczucie humoru.
Uśmiechnąłem się i dałem jej słowo.
Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.
Wierzę, że tam w górze jest coś, co czuwa nad nami. Niestety, jest to rząd.
(...) przeznaczenie nie puka do drzwi naszego domu. Trzeba za nim ruszyć, wyjść mu na spotkanie.
Nic się nie dzieje przypadkowo, zawsze jest jakaś przyczyna i konieczność.
Co to za szczęście być kochanym!
I kochać, Boże, co za raj!
Niech wam wystarczy wierzyć, że tak jest, a nie dociekać, dlaczego jest.
Jeśli za bardzo przejmujesz się tym, że możesz oberwać, nigdy nie zdobędziesz się na odwagę, by zadać taki cios, jaki jest potrzebny do pokonania najlepszego.
Nie możemy zmienić przeszłości, ale możemy kształtować przyszłość.
Rozłączyć- to jak podzielić łąkę na pół.
Nikt nie kradnie książek, oprócz przyjaciół.
