Widziałem najlepsze umysły mego pokolenia zniszczone szaleństwem, głodne histeryczne nagie.

 Prawdziwą miarą człowieka jest to, jak po upadku podnosi się z ziemi.

 Chorujemy przed śmiercią po to, byśmy mogli odwyknąć od własnego ciała.

 Musimy iść zanim będziemy mogli biec.

 Nic nie porusza się szybciej od światła, może z wyjątkiem złych wieści, ale one kierują się własnymi, szczególnymi prawami.

 Każda dusza ma swoje światło życia, każdą duszę wypełnia nadzieja, z niej czerpiemy siłę.

 Lepszy jest chleb przy spokojnym sercu niż bogactwo pełne niepokoju.

 Bycie strasznie normalnym oznacza jednocześnie, że jest się stukniętym.

 Jeżeli wieczność zaczyna się dzisiaj, niech tak będzie. Od tego dnia będę żyła wiecznością.

 Szczęśliwcy nigdy nie przynoszą pocieszenia.

 (...) słowa mogą ranić mocniej niż nóż.