Prawda jest kobietą, albowiem prawda to piękno, a nie przystojność, ...

 Zobaczyć osobę, którą się kocha, choćby na krótko, jest już szczęściem.

 Po cichutku ostrzy nóż na kamieniu serca.

 Nie zapomniał, nie, po prostu nie miał już czasu pamiętać.

 Przez chwilę byłeś człowiekiem. I znowu chcesz zostać apostołem, ty diable?

 Czasami twoje oczy widzą coś, czego mózg początkowo nie rejestruje. Podnosisz gazetę, a w twojej głowie pojawia się zdanie, którego jeszcze nie przeczytałeś. Wchodzisz do pokoju i zdajesz sobie sprawę, że coś stoi na niewłaściwym miejscu, zanim zdążysz dokładnie wszystkiemu się przyjrzeć.

 Można być tylko tym, czym się jest, moja droga - nic więcej nie można.

 Musimy się skupić na tym, by iść do przodu, zamiast oglądać się za siebie.

 Jeśli się nie uszanujesz, inni tym bardziej cię nie uszanują.

 Uciec, mianowicie, trzeba dokądś. Gdziekolwiek to jest.

 "Jak żyjesz, Kochana?
Jak żyjesz
wśród coraz zimniejszych ścian
ulatnia się z nich wilgotna
woń naszych ciał
Czy Ci nie chłodno?
Jak zasypiasz
nie na mojej
piersi
nieopleciona gałęziami
moich rąk, moich nóg
kto poprawi
opadającą rękę – nim zemdleje
Jak wracasz z niespokojnych snów
bez pocałunków, które jeszcze się śnią
a już budzą
każde włókienko Twego ciała
każdą żyłkę
Jak wędrujesz labiryntem głuchych ulic
nie trzymając się mojej ręki
Jak wchodzisz po zmęczonych schodach
Jak żyjesz kochana
beze mnie?
Dlaczego żyjesz?"