Wszystko podszyte jest dzieckiem.

 ..i to poczucie prostej drogi, którego nie traci się, nawet kiedy ścieżka staje się kręta.

 Nigdy nie jest za późno, żeby wrócić do domu. Musisz tylko przestać uciekać.

 Nie możesz rozbić czegoś, co już zostało rozbite.

 Byłby przystojny, gdyby nie wiedziała, co się kryje za tymi lodowatymi oczami.

 Z opresji ratuję tylko damy, faceci muszą sami sobie radzić.

 Nie możesz stracić nadziei, bo, jeśli utrzymasz ją przy życiu, ona odwdzięczy Ci się tym samym.

 Nie lubił mnie. Być może nawet nienawidził. Dlaczego? Nie wiem. Czasem nikt nie wie dlaczego. I to jest najstraszniejsze.

 Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie dalej.

 Przyszłości nie należy się bać. Należy stawiać jej czoło.

 Czy normalne jest to, że ktoś chce być przez całe życie taki normalny?