Choćby nie wiem ile czasu upłynęło, nic bzdury w prawdę ...

 A wojna pochłaniała zasoby. Wojna zabierała najlepszych ludzi. Wojna była wyniszczająca.

 Nigdy nie widzimy błędów, które popełniamy, choć inni widzą je z daleka. Nie zdajemy sobie sprawy, jak nieumyślnie ranimy innych.

 Ludzki umysł jest zupełnie nieobliczalny.

 To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.

 Aureliano (...) nie przestał pragnąć jej ani przez chwilę. Znajdował ją
w ciemnych sypialniach zdobytych miast(...), w zapachu zaschniętej krwi na bandażach rannych, w nagłym lęku wobec niebezpieczeństwa śmierci, wszędzie i o każdej godzinie.(...)Im głębiej jednak pogrążał jej obraz w gnoju wojny, tym bardziej wojna upodabniała się do Amaranty.

 Wszyscy wracają kiedyś do miejsc, z których chcieli uciec.

 Życie nie jest już jej dolegliwością.

 Sięgnij do gwiazd, tam gdzie marzenia stają się rzeczywistością.

 Musicie być jak szalona rzeka
Jak tajfun, który obali mur
A równocześnie tak tajemniczy
Jak księżyc co, wygląda tu zza chmur

 Czasami martwi potrafią mówić.